Witam Cię na moim blogu.
Nazywam się Katarzyna Chlebica. Jestem familiologiem, pedagogiem edukacji przedszkolnej, a także pedagogiem Montessori i specjalizuję się w edukacji dzieci od 3. do 15. roku życia.
Od 12 lat w praktyce przenoszę zasady pedagogiki Montessori na warunki domowe.
Od 8 lat dzielę się wiedzą i doświadczeniem z innymi rodzicami za pośrednictwem internetu (na blogu, Instagramie, w grupach tematycznych na Facebooku).
Prowadzę również warsztaty, kursy, szkolenia, spotkania dla rodziców, nauczycieli, rad pedagogicznych i wszystkich zainteresowanych pedagogiką Montessori.
Jestem mamą, która postanowiła wziąć odpowiedzialność za edukację swoich dzieci i dlatego staram się towarzyszyć moim dzieciom w ich edukacyjnej drodze wykorzystując przy tym oczywiście… metodę Montessori. Moje dzieci uczą się w domu – realizują obowiązek szkolny w trybie edukacji domowej.
Moją misją jest dzielenie się wiedzą i dawanie wsparcia wszystkim, którzy zainteresowani są pedagogiką Montessori.
Kiedyś, na początku mojej drogi z pedagogiką Montessori wydawało mi się bardzo trudne przeniesienie wszystkiego na warunki domowe. Wszystkie treści przekazywane na kursach, studiach i warsztatach, w których uczestniczyłam dotyczyły pedagogiki Montessori realizowanej w placówkach przedszkolnych lub szkolnych. Ale im więcej wiedziałam, im więcej poznawałam filozofię Montessori, tym bardziej dostrzegałam, że jest ona bardzo zgodna ze mną, z moimi wartościami i moim postrzeganiem wychowania i edukacji. Zaczęłam uczestniczyć w kursach i warsztatach dla nauczycieli – czerpałam z nich pełnymi garściami, ale do tego jak zastosować wskazówki z kursów w domu musiałam dojść sama. Dlatego postanowiłam dzielić się moimi doświadczeniami z innymi rodzicami, którzy szukali swojej drogi do odkrycia sekretu dzieciństwa. Było mi o wiele łatwiej niż nauczycielom pracującym w placówkach, bo nie kopiowałam placówkowych zasad, a obserwowałam potrzeby dzieci.
I tak jest do tej pory, bo jako rodzice mamy zupełnie inną rolę do odegrania w życiu naszych dzieci. Nie mamy być ich nauczycielami, wykładowcami czy trenerami – mamy być rodzicami towarzyszącymi i wspierającymi zgodnie z dziecięcymi potrzebami (nie zachciankami), ich możliwościami i aktualnymi umiejętnościami.
Najnowsze komentarze